بر اساس سرشماری ملی در سال 1375 ( 1996 میلادی ) جمعـیت ایران 69975000 نـفر است و نرخ رشد آن بسیار بالاست. جمعـیت ایران در سال 1335 ( 1956 میلادی ) 19 میلیون نفر بود. اکنون مقامات دولتی نگرانند که در سال 1394 ( 2015 میلادی ) به رقم سرسام آور 110 میلیون برسد. در سالهای اخیر با گرایش روستایـیان برای مهاجرت به شهرها، دگرگونـیهای عمده جمعـیت شناختی در ایران به وجود آمده و پـیامدهای جنگ عراق علیه ایران نیز بر وخامت اوضاع افزوده است. در جریان این جنگ بسیاری از مردم مناطق جنگ زده به قسمتهای امن داخلی مهاجرت کرده اند و در آنجا ماندگار شده اند. در حال حاضر 60 درصد جمعـیت ایران شهرنشین اند که از این میزان 15 درصد در تهران زندگی می کنند.

ایران از نظر نـژادی به هیچ وجه یکدست و یکپارچه نیـست. موقعـیت ویژه جغـرافیایی کشورمان و قرارگرفتن آن در تـقاطع کشورهای عرب، ترکیه و آسیای مرکزی و تغـیـیر پـیوسته حدود و ثـغـور آن در سالیان دراز امپراطوری ایران باعـث شده است اقوام و نـژادهای متـنوع و مخـتـلفی در چهار چوب ایران امروزی زندگی کنند. بدلیل همین تـنوع جمعـیـتی و قرنها اختلاط نـژادی و مهاجرتهاست که اصولا تـفکیک حد و مرز جغـرافـیایی نـژادهای ساکن در ایران امروز امری اگر نه محال، بسیار مشکل است.

پارسی ها ( فارس ها ) بـیش از 65% از جمعـیت ایران از نـژاد فارس (پارس) هستـند. فارس ها از اعـقاب نـژاد ایلامی یا آریایی هستـند که در هزاره دوم پـیش از میلاد در فلات میانی ساکن شدند و نام پارس ( پرشیا ) را برای ایران برگزیدند.

قـشقـایی ها بـیشتر ایل قـشـقایی در استان فارس ساکن هستـند. بسیاری از آنها هنوز بصورت سیار در فصول مخـتـلف سال از یـیلاق به قـشلاق کوچ می کنند. قـشقایی ها همچـون بسیاری دیگر از اقلیتهای نـژادی، ترک تبار هستـند.

کردها کردها در ناحیه گسترده ای در خاور میانه پراکنده اند، از شرق ترکیه ( که 10 میلیون کرد در آن ساکنند ) گرفـته تا شمال شرقی عـراق و از قسمتهایی در مرز سوریه تا مناطق غرب و شمال غـرب کشور ایران. هر چند کردها با سابقه ترین و قـدیمیـترین نـژاد این گسترده جغـرافیایی هستـند و دست کم از هزاره دوم میلاد ساکن این مناطق بوده اند، هیچگاه کشور و ملت واحدی نداشته اند.

لرها لرها از نـژاد آریایی آمیخـته با قوم کاشی یا کاسیت هستـند. در طول تاریخ گروه هایی از اعـراب و ترک ها نیز با لرها اختلاط نـژادی پـیدا کردند ولی در مجموع اصالت نـژادی آنها دست نخورده باقی مانده است. لرها که دو درصد جمعـیت کشورمان را تشکیل می دهند، عمدتا در استانهای لرستان و کرمانشاه ساکنند.

اعـراب حدودا 4 درصد جمعـیت ایران عـرب تبار هستـند که بـیشتر آنها در استان خوزستان و جزایر خلیج فارس سکنا گزیده اند. به مردم عـرب ساکن نوار ساحلی جنوب، که می توان بسیاری از ویـژگیهای فارس ها را در آنها دید، بندری می گویـند. لباس بلند سنتی مردان عـرب ثوب یا دشداشه و دستاری که بر سر می گذارند " گتره " نام دارد. اکثر عـربهای ایران هنوز به زبان عـربی تکلم می کنند.

ترکمن ها ترکمن ها که از نـژاد اقـوام ترک هستـند، دو درصد جمعـیت ایران را تـشکیل می دهند. این قوم اصولا در منطقه ترکمن صحرا ( جلگه واقع در شرق استان مازندران و شمال استان خراسان و در همسایگی جمهوری ترکمنستان ) زندگی می کنند.

آذری ها ترک های آذربایجانی بزرگترین اقلیت نـژادی ایران و تشکیل دهنده 25 درصد کل جمعـیت ایرانند. هر چند عـمده ترکها در استانهای آذربایجان شرقی، غربی و اردبـیـل زندگی می کنند. شمار انـبوهی از آنان در سایر استانهای کشور ساکنند.

بخـتـیاری ها ایل بختیاری، که شمارشان به بیش از 800 هزار نفر می رسد، در منطقه ای به مساحت 67 هزار کیلومتر مربع در ناحیهً مرکزی ایران که رشته کوه بـزرگ زاگرس در آن واقع شده زندگی می کنند. تنها یک سوم از بختیاریها کوچ نشین اند و بقیه مناطق عمدتاً به صورت جوامع استقرار یافته به کشاورزی مشغولند. بیشتر مناطق استان چهار محال و بخـتـیاری و بخشی از استان خوزستان سکونتگاه مردم بخـتـیاری است.



بلوچی ها بلوچ ها، که نامشان در لغـت به معـنای آواره است، از معـدود نـژادهای ایرانی اند که عـمدتا شیوه زندگی نیمه بادیه نشیـنی خود را حفظ کرده اند. شاید الگوی آب و هوایی بسیار خشک مناطق مسکونی آنها باعـث تداوم این شیوه زندگی شده باشد. بـیابانهای وسیع و بسیار کم جمعـیت که منـتها الیه جنوب شرقی ایران و نواحی دور افتاده غرب پاکستان را در بر می گیرد، سکونـتگاه طبـیـعـی بلوچهاست. بلوچها سوارکاران ماهر و چابکی هستـند و مسابقات شتردوانی آنها بسیار مشهور است.

عید نوروز چگونه شکل گرفت

انسان‏، از نخستین ادوار زندگی اجتماعی، متوجه بازگشت و تکرار برخی از رویدادهای طبیعی، یعنی تکرار فصول شد. نیاز به محاسبه در دوران کشاورزی ، یعنی نیاز به دانستن زمان کاشت و برداشت، فصل بندی ها و تقویم دهقانی و زراعی را به وجود آورد. نخستین محاسبه فصل ها، بی گمان در همه جوامع با گردش ماه که تغییر آن آسانتر دیده می شد صورت گرفت. و بالاخره در نتیجه نارسایی ها و ناهماهنگی هایی که تقویم قمری، با تقویم دهقانی داشت، محاسبه و تنظیم تقویم بر اساس گردش خورشید صورت پذیرفت. سال در نزد ایرانیان از زمانی نسبتا کهن به چهار فصل سه ماهه تقسیم شده و همان طور که ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است آغاز سال ایرانی از زمان خلقت انسان ( یعنی ابتدای هزاره هفتم از تاریخ عالم) روز هرمز از ماه فروردین بود، وقتی که آفتاب در نصف النهار ، در نقطه اعتدال ربیعی ، و طالع سرطان بود.

 پیدایش جشن نوروز 

جشن نوروز را به نخستین پادشاهان نسبت می دهند. شاعران و نویسندگان قرن چهارم و پنجم هجری چون فردوسی، عنصری، بیرونی، طبری و بسیاری دیگر که منبع تاریخی و اسطوره ای آنان بی گمان ادبیات پیش از اسلام بوده ، نوروز را از زمان پادشاهی جمشید می دانند.

در خور یادآوری است که جشن نوروز پیش از جمشید نیز برگزار می شده و ابوریحان نیز با آن که جشن را به جمشید منسوب می کند یادآور می شود که : «آن روز که روز تازه ای بود جمشید عید گرفت؛ اگر چه پیش از آن هم نوروز بزرگ و معظم بود».

روایت های اسلامی درباره نوروز

آورده اند که در زمان حضرت رسول (ص) در نوروز جامی سیمین که پر از حلوا بود برای پیغمبر هدیه آوردند و آن حضرت پرسید که این چیست؟ گفتند که امروز نوروز است. پرسید که نوروز چیست؟ گفتند عید بزرگ ایرانیان. فرمود: آری، در این روز بود که خداوند عسکره را زنده کرد. پرسیدند عسکره چیست؟ فرمود عسکره هزاران مردمی بودند که از ترس مرگ ترک دیار کرده و سر به بیابان نهادند و خداوند به آنان گفت بمیرید و مردند. سپس آنان را زنده کرد وابرها را فرمود که به آنان ببارند از این روست که پاشیدن آب در این روز رسم شده. سپس از آن حلوا تناول کرد و جام را میان اصحاب خود قسمت کرده و گفت کاش هر روزی بر ما نوروز بود.

و نیز حدیثی است از معلی بن خنیس که گفت: روز نوروز بر حضرت جعفر بن محمد صادق در آمدم گفت آیا این روز را می شناسی؟ گفتم این روزی است که ایرانیان آن را بزرگ می دارند و به یکدیگر هدیه می دهند. پس حضرت صادق گفت سوگند به خداوند که این بزرگداشت نوروز به علت امری کهن است که برایت بازگو می کنم تا آن را دریابی. پس گفت: ای معلی ، روز نوروز روزی است که خداوند از بندگان خود پیمان گرفت که او را بپرستند و او را شریک و انبازی نگیرند و به پیامبران و راهنمایان او بگروند. همان روزی است که آفتاب در آن طلوع کرد و بادها وزیدن گرفت و زمین در آن شکوفا و درخشان شد. همان روزی است که کشتی نوح در کوه آرام گرفت. همان روزی است که پیامبر خدا، امیر المومنین علی (ع) را بر دوش خود گرفت تا بت های قریش را از کعبه به زیر افکند. چنان که ابراهیم نیز این کار را کرد. همان روزی است که خداوند به یاران خود فرمود تا با علی (ع) به عنوان امیر المومنین بیعت کنند. همان روزی است که قائم آل محمد (ص) و اولیای امر در آن ظهور می کنند و همان روزی است که قائم بر دجال پیروز می شود و او را در کنار کوفه بر دار می کشد و هیچ نوروزی نیست که ما در آن متوقع گشایش و فرجی نباشیم، زیرا نوروز از روزهای ما و شیعیان ماست.

جشن نوروز

جشن نوروز دست کم یک یا دو هفته ادامه دارد. ابوریحان بیرونی مدت برگزاری جشن نوروز را پس از جمشید یک ماه می نویسد: « چون جم درگذشت پادشاهان همه روزهای این ماه را عید گرفتند. عیدها را شش بخش نمودند: 5 روز نخست را به پادشاهان اختصاص دادند، 5 روز دوم را به اشراف، 5 روز سوم را به خادمان و کارکنان پادشاهی، 5 روز چهارم را به ندیمان و درباریان ، 5 روز پنجم را به توده مردم و پنجه ششم را به برزگران. ولی برگزاری مراسم نوروزی امروز، دست کم از پنجه و «چهارشنبه آخر سال» آغاز می شود و در «سیزده بدر» پایان می پذیرد. ازآداب و رسوم کهن پیش از نوروز باید از پنجه، چهارشنبه سوری و خانه تکانی یاد کرد.

پنجه (خمسه مسترقه)

بنابر سالنمای کهن ایران هر یک از 12 ماه سال 30 روز است و پنج روز باقیمانده سال را پنجه، پنجک، یا خمسه مسترقه، گویند. این پنج روز را خمسه مسترقه نامند از آن جهت که در هیچ یک از ماه ها حساب نمی شود. مراسم پنجه تا سال 1304 ، که تقویم رسمی شش ماه اول سال را سی و یک روز قرارداد، برگزار می شد.

میر نوروزی

از جمله آیین های این جشن 5 روزه، که در شمار روزهای سال و ماه و کار نبود، برای شوخی و سرگرمی حاکم و امیری انتخاب می کردند که رفتار و دستورهایش خنده آور بود و در پایان جشن از ترس آزار مردمان فرار می کرد. ابوریحان از مردی بی ریش یاد می کند که با جامه و آرایشی شگفت انگیز و خنده آور در نخستین روز بهار مردم را سرگرم می کرد و چیزی می گرفت. و هم اوست که حافظ به عنوان « میرنوروزی» دوران حکومتش را « بیش از 5 روز» نمی داند.

از برگزاری رسم میر نوروزی، تا لااقل 70 سال پیش آگاهی داریم. بی گمان کسانی را که در روزهای نخست فروردین، با لباس های قرمز رنگ و صورت سیاه شده در کوچه و گذر وخیابان می بینیم که با دایره زدن و خواندن و رقصیدن مردم را سرگرم می کنند و پولی می گیرند بازمانده شوخی ها و سرگرمی های انتخاب «میر نوروزی» و «حاکم پنج روزه » است که تنها در روزهای جشن نوروزی دیده می شوند و آنان در شعرهای خود می گویند: «حاجی فیروزه، عید نوروزه، سالی چند روزه».

بهزاد ایرانمهر

 ایران پیش از تاریخ
ما قبل تاریخ یا پیش از تاریخ به زمانی اطلاق می‌شود که انسان هنوز موفق به اختراع خط (نوشتار) نگردیده بود. از حدود 3600 سال ق. م. انسان موفق به اختراع خط گردید. پیش از این پنداشته می‌شد اولین مخترعین خط ابتدا سومریان (3600 پ. م.) و سپس ساکنان نواحی جنوبی میان‌رودان و تمدن ایلام در خوزستان باشند. با کاوش‌های جدید مشخص شد اختراع خط و نوشته، مربوط به تمدن جیرفت در ایران است بر اساس سنگ نوشته? جدیدی که در آبان وآذر 1386 /نوامبر سال 2007 در کاوشگاه جیرفت یافت شد.
دوره پیش از تاریخ خود به سه دوره تقسیم می‌شود که عبارت‌اند از: 1- پارینه‌سنگی (عصر حجر قدیم). 2- فرا پارینه سنگی. 3- نوسنگی (عصر حجر جدید). در ایران تپه‌های باستانی بسیاری از دوره نوسنگی باقی مانده‌است از جمله تل باکون ٍ جری ٍ موشکی و… در فارس ٍ تپه شوش ٍ چغا بنوت ٍ چغا میش و… در خوزستان، گنج دره، سراب و آسیاب در کرمانشاه و در دیگر نقاط ایران.
دوران پارینه سنگی ایران به سه دوره پارینه سنگی آغازین، میانی، پایانی و یک دوره کوتاه بنام فرا پارینه سنگی تقسیم می‌شود. فرهنگهای مرتبط با پارینه سنگی قدیم ایران شامل فرهنگ ساطور ابزار الدوان و فرهنگ تبر دستی آشولی هستند. کهن ترین شواهد این دوره که مربوط به فرهنگ الدوان است در اطراف رود خانه کشف رود در شرق مشهد یافت شده‌است. این شواهد شامل تعدادی ابزار سنگی ساخته شده از کوارتز است که شامل تراشه و ساطور ابزار هستند. طبق نظر کاشفین این مجموعه حداقل 800 هزار سال قدمت دارد. از فرهنگ آشولی نیز مدارک بیشتری در شمال غرب و غرب کشور بدست آمده‌است. برخی از مکانهای مهم شامل گنج پر در رستم آباد گیلان، شیوه تو در نزدیکی مهاباد، پل باریک در هلیلان لرستان هستند. از دوران پارینه سنگی میانی که فرهنگ ابزار سازی آن موستری گفته می‌شود، شواهد بیشتری در غارها و پناهگاهها یافت شده‌است که اغلب مربوط به زاگرس مرکزی هستند. این دوره از حدود 200 تا 150 هزار سال پیش شروع شده و تا حدود 40 هزار سال پیش ادامه داشته‌است. انسان‌های نئاندرتال در این دوره در ایران می‌زیستند که بقایای اسکلت آنها در غار بیستون یافت شده‌است. مکانهای مهم این دوره غارهای بیستون، ورواسی، قبه و دو اشکفت در شمال کرمانشاه، قمری و گر ارجنه در اطراف خرم آباد، کیارام در نزدیکی گرگان، نیاسر و کفتار خون در نزدیکی کاشان، قلعه بزی در نزدیکی اصفهان و میرک در نزدیکی سمنان است. دوران پارینه سنگی جدید ایران از حدود 40 هزار سال پیش آغاز و تا حدود 18 هزار سال پیش ادامه یافته که مقارن با مهاجرت انسان هوشمند جدیدی به ایران است. آثار این دوره در اطراف کرمانشاه، خرم آباد، مرو دشت و کاشان یافت شده‌است. فرهنگ ابزار سازی این دوره تیغه و ریز تیغه برادوستی است. آثار دوره بعدی فراپارینه سنگی در غرب زاگرس و شمال البرز بدست آمده که فرهنگ زرزی خوانده می‌شود.
ساکنین ایران را قبل از رسیدن ایرانیان می‌توان زیر عنوان کلی کاسپین که دریای خزر بنام آنهاست جمع نمود، کاسپینها کشاورزی می‌کردند. این مردم نخستین کشاورزان جهان بوده‌اند و کشاورزی از سرزمین آنها به خاکهای رسوبی رودخانه‌های سند و سیحون و جیحون و دجله و فرات رسیده‌است. در دوران نوسنگی در برخی نواحی آسیای غربی (خاورمیانه)، انسان از مرحله جمع‌آوری و شکار به مرحله کشت و اهلی کردن برخی جانوران، انتقال یافت.

روستانشینی
قدیمیتری آثار سکونت روستا نشینان اولیه در غرب زاگرس و شمال خوزستان یافت شده‌است.برخی از این روستا‌های اولیه گنج دره، سراب و آسیاب در نزدیکی کرمانشاه، علی کش در دهلران، گوران در هلیلان و چغا بنوت در شمال خوزستان است. قدیمیترین مدارک اهلی شدن بز در مکان گنج دره کشف شده که حدود 10 هزار سال قدمت دارد.
بین هفت تا هشت هزار سال پیش مراکز روستانشین در چند نقطه از ایران، در منطقه تمدن جیرفت در تمدن تپه سیلک نزدیک کاشان و در اطراف مرودشت و در فاصله کمی از شوش، قدیمیترین شهر موجود دنیا، وجود داشته‌است. شوش یکی از قدیمیترین سکونتگاههای شناخته شده? منطقه‌است، با وجود اینکه نخستین آثار یک دهکده? مسکونی در آن مربوط به 7000 سال پیش از میلاد هستند.
در طول تاریخ، مهاجرت‌های انسانی و جابجایی انسان‌ها همواره به دلیل دستیابی به شرایط بهتر برای زندگی بوده‌است، در دوران باستان این شرایط بهتر عبارت از آب فراوان‌تر و خاک حاصلخیزتر برای کشاورزی بوده‌است. به عنوان نمونه‌ای از اینگونه مهاجرت‌ها می‌توان از دو کوچ بزرگ نام برد: نخست، کوچ هندیان آریایی از پیرامون کوهستان‌های هندوکش به سرزمین‌های پنجاب و پیرامون رود سند و دیگری، کوچ ایلامیان و سومریان، به سرزمین‌های باتلاقی تازه خشک شده خوزستان در ایران و میان رودان انجام شده‌است. از اینگونه مهاجرت‌ها تمدنهای بزرگ یا گروههائی از تمدنهای بزرگ برخاستند. ویل دورانت، این آثار تمدن را کهن‌ترین آثار تمدن بشر دانسته‌است.
کهن‌ترین نشانه‌های تمدن انسانی، مربوطه به 5000 سال ق. م. است که در ایران تمدن شهر سوخته در سیستان، تمدن عیلام در خوزستان، تمدن جیرفت در کرمان، تمدن تپه‌حصارِ در دامغان، تمدن تپه سیلک (در کاشان)، تمدن اورارتو (در آذربایجان)، تپه گیان نهاوند، تمدن کاسی‌ها (در لرستان امروز)، پیدا شده‌است. از روی یک قسمت از آثار تمدن تپه سیلک، که گمان میرود مربوط به هزاره چهارم پ.م. باشد، پیدا شده‌است که اهالی آنجا به بافندگی و کارکردن با فلزات و استعمال مهر و چرخ گوزه گری پی برده بودند.

ایران نخستین سرزمینی است که در آن مردم به استخراج و استعمال فلزات پی برده‌اند. تعدادی از نخستین کوره‌های ذوب مس در تل ابلیس کرمان مربوط به هزاره پنجم ق.م. بدست آمد و اشیاء مسی شامل سنجاق و درفش، مهر و دستبند و حلقه انگشتر از آنها کشف گردید. قدیمی‌ترین فلزی که مورد استفاده انسان قرار گرفته مس بوده‌است. این فلز در 4500 ق. م. در آسیای غربی مورد استفاده بوده‌است.
از اواسط دوران فلز، بجز مس، فلزات دیگری چون قلع، طلا، نقره در چرخه فن‌آوری مردمان آن عصر پدیدار شدند و شاید به این دلیل است که این دوره را دوره فلز نام نهاده‌اند نه دوره مس. برنزهای مشهور به لرستان اهمیت ایران را به‌عنوان یک مرکز فلزکاری بطور روشن نشان می‌دهد. رویدادی مهم در هزاره سوم پ.م. که تأثیرگذار در زندگی ساکنان فلات ایران و خصوصاً دشت خوزستان است عبارت است از کشف فلز آلیاژی مفرغ، از مراکز مهم فرهنگهای عصر مفرغ ایران غرب ایران و حوزه زاگرس مرکزی (لرستان پیشکوه و پشتکوه) بوده‌است. مفرغ ساخته شده در کوهپایه‌های زاگرس به سومر و عیلام صادر میشده‌

 بهزاد ایزدی 

 

 

**ایرانیان بیایید در سال جدید دعای تحویل سال را به زبان فارسی  بخوانیم**

 

**ای آنکه به تدبیر تو گردد ایام

ای دیده و دل از تو دگرگون مادام

ای آنکه به دست توست احوال جهان

حکمی فرما که گردد ایام به کام**

                                                                        بهزاد ایزدی

 

ترجمه قرآن مجید

ترجمه فارسی صوتی قرآن

از روی ترجمه استاد فولادوند

اجرای آقای هدایت فر

 

جزء	حجم	زمان	زبان	Format	دانلود کنید
جزء اول	6.6MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء دوم	6.3MB	48 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء سوم	7MB	53 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء چهارم	6.1MB	46 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء پنجم	6.7MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء ششم	6MB	45 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء هفتم	7.3MB	55 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء هشتم	6MB	45 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء نهم	6.3MB	47 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء دهم	5.6MB	42 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء یازدهم	6MB	45 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء دوازدهم	5.4MB	41 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء سیزدهم	5.8MB	44 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء چهاردهم	6.6MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء پانزدهم	7MB	53 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء شانزدهم	6.8MB	51 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء هفدهم	6.1MB	46 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء هجدهم	6.4MB	48 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء نوزدهم	6.6MB	49 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیستم	5.7MB	43 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و یکم	5.9MB	45 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و دوم	6.3MB	47 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و سوم	6.7MB	51 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و چهارم	5.9MB	45 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و پنجم	6.6MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و ششم	6.6MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و هفتم	6.7MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و هشتم	6.2MB	47 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء بیست و نهم	6.7MB	50 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود
جزء سی ام	6.3MB	48 دقیقه	فارسی	Mp3	دانلود

 

برای دانلود قرآن فارسی گویا، ترجمه استاد بختیاری نژاد اینجا را کلیک کنید. 

برای مشاهده و دانلود ترتیل عربی قرآن اینجا را کلیک کنید.

برای مشاهده و دانلود ترجمه صوتی انگلیسی قرآن اینجا را کلیک کنید.

برای مشاهده و دانلود انجیل های چهارگانه اینجا راکلیک کنید.

منبع : سایت سارا شعر

مقاله + خواب

جایگاه رؤیاهای که از معصومین به ویژه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف مشاهده می­شود، چیست؟

خواب دیدن از جمله شگفتی‌های زندگی انسان است. رؤیا، تجربه‌ای عمومی برای آحاد بشر است. به گونه­ای که شاید نتوان فردی را یافت که در طول زندگی خود با این پدیده­ی شگفت‌انگیز و پیچیده روبرو نشده باشد.
از همین رو همواره در ذهن آدمیان، ابهامات فراوانی پیرامون این رخداد مبهم پدید آمده و در پی آن پرسش‌های فراوانی مطرح شده و ذهن دانشمندان و اهل نظر را به خود معطوف کرده است.
پرسش‌هایی همانند این که:
* چرا خواب می‌بینیم؟
* رابطه رویاها با زندگی روزمره چیست؟
* در برابر رؤیاها چه کنیم؟
* تفسیر و تعبیر رؤیاها چیست؟
* چه کسانی می‌توانند رؤیاها را تعبیر کنند؟
* آیا همه رؤیاها یکسانند یا بین آن‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد؟
و دهها سؤال دیگر.
برای هر یک از این موارد، دانشمندان بر طبق اصول و مبانی خود، پاسخ‌هایی داده‌اند که در موارد بسیاری با یکدیگر متفاوت و در برخی موارد متناقض هستند.
«فروید» تمامی رؤیاها را براساس جنسیت و سرکوب شدن غریزه جنسی تحلیل می‌کند روان‌شناسان دیگر هم با توجه به مبانی خود آراء گوناگونی را ارائه کرده‌اند. حتی برخی از پژوهشگران خواب‌ها را با کمبود مواد مختلف در بدن مرتبط داشته و بر این اساس، درمان‌های خاصی را به افراد توصیه می‌کنند.
روشن است که بررسی و نقد این نظریه‌ها، مجال خود را می‌طلبد. آنچه در این نوشتار دنبال می‌شود ارائه دیدگاه قرآن مجید در این باره است، چرا که قرآن، گفتار پایان­بخش سرگردانی‌ها است. قرآن مجید، جام جهان­نمای آفرینش است؛ از این رو بدون تردید و با قاطعیت به ابهامات این موضوع پاسخ داده و راه را بر هر گونه اندیشه سست، مسدود کرده است.
حقیقت رؤیا از دیدگاه قرآن
«رؤیا» در زمان خوابیدن اتفاق می‌افتد؛ بنابراین حقیقت «رؤیا» زمانی آشکار می‌شود که حقیقت «خوابیدن» روشن شود.
قرآن مجید، پدیده «خوابیدن» را مفارقت روح از بدن می‌داند و این روشن‌ترین توضیح برای این موضوع است. قرآن مجید می‌فرماید: اللَّهُ یَتَوَفَّی الْأَنْفُسَ حینَ مَوْتِها وَ الَّتی لَمْ تَمُتْ فی مَنامِها فَیُمْسِکُ الَّتی قَضی عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَ یُرْسِلُ الْأُخْری إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ [1]؛ «خدا است که جان‌ها را به هنگام مرگ می‌ستاند و جان آنان که نمرده‌اند را به هنگام خواب می‌گیرد. پس هر یک که مرگش فرا رسیده نگه می‌دارد و آن دیگری (که هنوز اجلش فرا نرسیده) را تا زمان معین باز می‌گرداند، همانا در این جریان برای کسانی که اندیشه می‌کنند نشانه­هاست».
علامه طباطبایی رحمه الله علیه درباره­ این آیه می‌نویسد:
از جمله فَیُمْسِکُ الَّتی قَضی عَلَیْهَا الْمَوْتَ دو نکته استفاده می‌شود.
1. نفس آدمی غیر از بدن اوست، برای اینکه در هنگام خواب از بدن جدا می‌شود و مستقل از بدن و جدای از آن زندگی می‌کند.
2. مردن و خوابیدن، هر دو توفی و قبض روح است. بله، این فرق بین آن دو هست که مرگ، قبض روح است که دیگر برگشتی برایش نیست، و خواب قبض روحی است که ممکن است دوباره بازگردد.»[2]
فخر رازی نیز در تفسیر این آیه می‌نویسد:
«مرگ و خواب از یک جنس هستند، البته مرگ، قطع کامل ارتباط است و خواب، قطع ناقص این ارتباط از برخی بخش‌ها است.»[3]
حاصل آن که براساس آیه قرآن و دیدگاه مفسران بزرگ، روح انسان به هنگام خواب از او فاصله می‌گیرد و طبعاً شرایط دیگری پیدا می‌کند ودر محیط دیگری عرض وجود و سیر می‌کند.
همچنین روح از «امر رب» است: «یسئلونک عن الروح قل الروح من امر ربی»؛ «از تو درباره روح می‌پرسند، بگو روح از امر پروردگار من است» از این آیه چنین بر می‌آید که حساب روح و مسائل آن را از دیگر پدیده‌ها باید جدا کرد. چون اتصال روح به عالم «امر» است و با آن عالم، تناسب و سنخیت دارد؛ این کارکرد آن نیز با عالم ماده و آنچه برای ما قابل درک است، متفاوت می­باشد. از روح، کارها و برنامه‌هایی ساخته است که در محدوده جسم، امکان‌ناپذیر است که از جمله این موارد، رؤیا است.
البته رؤیا انواع و اقسامی دارد که باید از یکدیگر بازشناخته شوند تا با یکدیگر اشتباه نشده و منزلت هر یک در جای خود محفوظ باشد.
به یاری خداوند در شماره‌های آینده این بحث را ادامه خواهیم داد تا جایگاه رؤیاهایی که از معصومین علیهم السلام و بویژه حضرت بقیه الله عجل الله تعالی فرجه الشریف مشاهده می‌شود معلوم گردد.
امان :: آذر و دی 1386، شماره 8
*.استاد حوزه ودانشگاه.
1. سوره زمر،آیه42.
[2]. ترجمه تفسیر المیزان، ج 17، ص 407.
[3]. مفاتیح الغیب، ج 26، ص 456.